இரவுக் கிறுக்கல்கள்...

 இப்போதெல்லாம் உனக்கும் எனக்குமான உரையாடல்களில் குறையும் சொற்களின் அடர்த்தியை நினைவுகள் சிலவற்றால் நிரப்பிக்கொள்கிறேன்...

 நெருப்பைத் தொடும் முன் வெப்பத்தை விழுங்குகிறது நீர்...

 நீருக்காக காத்திருக்கும் வேர்களுக்கு மட்டுமே பொழிவதில்லை மழை...

 விழிகளை இழுத்துப்பிடித்து வேறுதிசையில் திருப்புகிறாய்... இதயத்தின் எல்லாத் திசைகளிலும் நானிருக்கும்போது எந்தத் திசையில் திருப்புவாய்...

 வளைந்த பாதையில் நடக்கும்போதும் வளைவதில்லை கால்கள்...

 வளைந்த அலகால் வாரியெடுத்து நீரையும் சேற்றையும் வடிகட்டிய பிறகு மீன்களை மட்டும் விழுங்கும் பூநாரை போல இந்த இரவு உன் நினைவுகளை மட்டுமே விழுங்குகிறது...